Het woonhuis staat enigszins verscholen in een stuk bos aan de rand van Epe. Het is een eenvoudig staalskelet, waarvan twee gevels gesloten en de tegenoverliggende gevels volledig beglaasd zijn. Het oorspronkelijke ontwerp uit 1978 van architect J.A.F. Staalenhoef werd niet volledig gerealiseerd. Tussen interieur en buitenruimte zijn nieuwe overgangsgebieden toegevoegd. De uitbreiding vervolmaakt de heldere structuur van het oorspronkelijke staalskelet tussen de bomen. Nieuw en bestaand zijn complementair en worden samengevat in een eenduidige nieuwe hoofdvorm. Vanaf de openbare weg zijn alle ruimtes over een totale lengte van 50 meter in één lijn met elkaar verbonden en te ervaren, zonder dat hiervoor een aparte verkeersruimte is gereserveerd. Afwisselend zijn links en rechts van deze lijn de bestaande en nieuwe ruimtes gegroepeerd. Ook de buitenruimtes zijn afwisselend links en rechts aan deze lijn verankerd. De bestaande gevels uit glas, hout en steen hebben een horizontale geleding. De nieuwe staalconstructie en gevel zijn op verschillende manieren met elkaar verweven. Garage en berging hebben de staalconstructie in het gevelvlak staan, hierdoor is de aanhechting met de buitenstaande constructie eenvoudig. Daar waar de staalconstructie binnen staat zijn koudebruggen vermeden door de constructie bij de oplegging thermisch te onderbreken. De uitbreiding is volledig beglaasd met helder en gefigureerd isolatie glas van 1.750x 3.020 mm. De slaapkamer en badkamer zijn door het toepassen van figuratie aan de buitenzijde meer besloten van karakter dan de hal aan de patiozijde. De gevel van garage en berging is van gefigureerd en geëmailleerd glas in een ‘glasgroene’ metallic kleur. De nieuwbouw kent een ijlere constructie en is door kleur en materiaalgebruik lichter dan het bestaande huis, zonder dit in zijn waarde aan te tasten.